Bu haftaki blog ovamızda basamak baş parmağında pıtrak görülen Hallux Valgus deformitesinin etiyolojisi, değerlendirilmesi, sınıflandırılması ve tedavisinde konservatif yöntemlerini literatür çalışmaları ile inceleyeceğiz. Kıç anatomisi, yüklenme mekanikleri ve emrazı ile vücudun gayrı bölgelerine bakarak henüz muhtelitşıktır. Temelparmak ise ayağın hem yeterince ateş parçası olan kısmıdır hem de yere aktarma edilen kuvvetin hin hin %90’ına derece olan kısmınü yüklenen özelleşmiş bir kısmıdır. Temelparmakta yaşanan her türlü maraza, günce yaşam kalitesinde vahim bozukluğa teknik hevesliabilir. Halluks Valgus; hasetmüzde tedricen artan bir çoğunlukla rastlanan, müdahale edilmediği takdirde hastanın günllük aktivitelerini gelecek derecede kısıtlayan, ayağın estetik görünümünü bozan, dertlı ve iveğen bir basamak kafaparmağı hastalığıdır. Halluks Valgus (HV) deformitesi ilk olarak 1871’de Carl Huster aracılığıyla teşhismlanmış ve birinci parmağın abduksiyon kontraktürü ve laterale deviyasyonu olarak tanım edilmiştir. Halluks valgus deformitesi, söz mazmunı itibariyle basamak kafaparmağının dışa açılanması olarak nitelendirilmesine rağmen kompleks bir deformitedir. Ayakta mevcut çeşitli patolojileri de karınermektedir. Temelparmağın MTF eklemi, bir sesamoid mekanizması ile eklemi stabilize eden ve motor şiddet sağlayan bir tabur intrensek kasa sahip olması nedeni ile özel bir eklemdir. Birinci parmağın basamak mekaniğindeki önemi, metatarsokuneiform eklemin lokalizasyonunun transvers ve medial longitudinal arkların kesiştiği yerde olmasından kaynaklanır. Medial longitudinal ark ayağın en önemli bastırık nâkil binasıdır ve yürüme sırasında optimal desteği katkısızlayabilmesi birinci parmağın kinematiğine ilişkindır. Halluks Valgus Etiyolojisi: Kıç, evrimsel değişiklikler sırasında temel fonksiyonu olan kavrama yeteneğinin çoğunu kaybetmiştir. Fakat bu değişiklikler sonucunda da adduktor hallusis kası kavramayı kolaylaştıracak yerleşime sahip olarak kalıktır. Antagonisti (bir kasın elverişsiz teamüllevini gharabelik kas) olan abduktor hallusis kası ise mekanik olarak dezavantajlı durumdadır. Bu imbalansın halluks valgus etyolojisi ile ilişkili olabileceği düşünülmektedir. Halluks Valgus, çoğunlukla ayakkabı giyen toplumlarda görünen bir sorundur. Halluks Valgus oluşumundaki baş nedenin ayakkabı alışkanlığı olduğunu destekleyen bir aralıkştırmada Lam ve Hodgsson, ayakkabı kullanan toplumlarda olağan nüfusun %33’u¨nde Halluks Valgus oluşumunda artış saptamışlardı. Ayakkabı giymeyen toplumlarda ise bu rasyoın % 1,9 yöreında olduğunu bildirmişlerdir. Hereditenin katı çok kişide halluks valgus oluşumunu etkilediğine inanılmaktadır. Fakat genetik geçiş tam olarak gösterilememiştir. Tabanğın pronasyonuna ve basamak ön kısmınün abduksiyonuna neden olabilecek metatarsus primus varus (MPV), pes planus, pes planovalgus, pes ekinovarus deformiteleri de halluks valgus sebepleri arasındadır. Halluks valgusun gayrı intrensek nedenleri arasında aşil tendon kontraktürü, generalize eklem laksitesi, MTF (metatarsofalangeal) eklem hipermobilitesi ile poliomyelit, serebral palsi, serebrovasküler vakalar üzere nörolojik emraz, gut, romatoid artrit, psöriatik artrit üzere romatizmal emraz, antrparantez kafaparmağın aşırı büyüklüğü, ikinci parmağın amputasyonu, polidaktili üzere henüz seyrek göru¨nen durumlar da nüshalabilir. Bazı aralıkştırmacılar halluks valgusun kadınlarda çok henüz pıtrak görünmesine nazarıitibar çekmişlerdir. Fakat bunun sebebinin genetik geçişten çok bayanların erkeklere bakarak henüz çokça sivri uçlu ensiz, topuklu ayakkabı giymeleri başüstüneğu düşünülmektedir.